Εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ

=============================

 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καταστρατηγώντας βάναυσα όλες τις αρχικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις της, προχώρησε τελικά στην υπογραφή ενός 3^ου σκληρού Μνημονίου, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας το σύνολο των γνωστών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και μέτρων, που υπέδειξαν οι δανειστές της χώρας και οι «θεσμοί» τους. Στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών του 1^ου, 2^ου και τώρα 3^ου Μνημονίου, συνεπικουρούν τα κόμματα του «μνημονιακού τόξου» (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ).

Η πολιτική των «εταίρων», της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, μέσω του μνημονίου και της σκληρής λιτότητας, δημιουργεί μόνιμου χαρακτήρα αρνητικές μεταβολές, που υποβαθμίζουν δραματικά τη θέση των εργαζόμενων, γυρίζουν τον τροχό της ιστορίας 50 χρόνια πίσω, τροποποιούν δραστικά τον κοινωνικό μετασχηματισμό δυνάμεων σε όφελος του κεφαλαίου. Δημιουργούνται εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων με την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και την επιβολή ελαστικών σχέσεων εργασίας. Στόχος, η εργατική τάξη και ο κόσμος της εργασίας να αφοπλιστούν και να καταστούν πειθήνια δύναμη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Βρισκόμαστε στο μάτι ενός αντεργατικού κυκλώνα, που αλλάζει άρδην το τοπίο για τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η επίθεση αφορά όλη την κοινωνία εκτός από τα ανώτερα και ανώτατα στρώματα της οικονομικής πυραμίδας. Όμως η επίπτωση στους εργαζόμενους και ιδίως στα πιο καταπιεσμένα στρώματα της εργατικής τάξης και στους νέους είναι καταλυτική.

Σημαντικότερα στοιχεία και συνέπειες αυτής της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής πολιτικής είναι:

¨        Η εκτόξευση της ανεργίας.
¨        Η μείωση των ονομαστικών μισθών και της αγοραστικής δύναμης.
¨        Η μείωση των κατώτατων μισθών.
¨        Η μείωση των αμοιβών των νέων εργαζόμενων.
¨        Η αύξηση του εργάσιμου χρόνου.
¨        Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Η κατάργηση ή ο περιορισμός και άλλων εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (ομαδικές απολύσεις, αποζημιώσεις, λοκ άουτ κ.α.).
¨        Η εργασιακή απορρύθμιση και επισφάλεια.
¨        Η αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία.
¨        Η ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση, η οποία είναι σε εξέλιξη.

 

 

ΜΕΤΩΠΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

1.     Η αντίσταση κατά των αντιασφαλιστικών «μεταρρυθμίσεων» και η διεκδίκηση αξιοπρεπών συντάξεων, στα πλαίσια ενός καθολικού, δημόσιου, αναδιανεμητικού συστήματος ασφάλισης, καθώς η επερχόμενη λεηλασία των συντάξεων, οι αυξήσεις εισφορών μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων και η εξαφάνιση της κρατικής χρηματοδότησης, προκειμένου να αποπληρωθεί ένα παράνομο, άδικο επονείδιστο και μη δυνάμενο να αποπληρωθεί παρά μόνο με την εξαθλίωση του λαού μας δημόσιο χρέος, αλλάζουν το χαρακτήρα του συστήματος από δημόσια κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική, από ένα σύστημα που δίνει χαμηλές συντάξεις σε ένα συνταξιοδοτικό φτωχοκομείο.

2.     Ο αγώνας για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με αίτημα την επαναφορά του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της διαιτησίας και της υπογραφής ΣΣΕ και της υποχρεωτικής επεκτασιμότητάς τους.

3.     Ο αγώνας για αυξήσεις των μισθών και άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, επαναφορά των βαρέων και ανθυγιεινών, μείωση του χρόνου εργασίας με γενική καθιέρωση του 35ώρου σε πρώτη φάση, μείωση του εργασιακού βίου και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.

4.     Η υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων, με πρόταγμα τις σταθερές εργασιακές σχέσεις και την αύξηση της σταθερής απασχόλησης για τη νεολαία και όλους τους εργαζόμενους, την κατάργηση των εργολαβιών και της ενοικιαζόμενης εργασίας, την υπεράσπιση του πενθήμερου και της κυριακάτικης αργίας, την προστασία από τις απολύσεις. Ιδιαίτερα στον κλάδο του τουρισμού-επισιτισμού, η «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία, η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων μέσω των προγραμμάτων μαθητείας, οι απολύσεις, η καταπάτηση του ωραρίου και η απλήρωτη εργασία, ζουν και βασιλεύουν. Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται όλο το μνημονιακό οπλοστάσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και την ανοχή και απραξία της σημερινής κυβέρνησης προκειμένου να κερδοφορήσουν σε βάρος των εργαζομένων. Οι δε ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι έλεγχοι από την Επιθεώρηση Εργασίας είναι παντελώς ανύπαρκτοι.

5.     Η υπεράσπιση των βασικών αγαθών της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας και του δημόσιου χαρακτήρα τους, που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους σ’ αυτούς τους τομείς αλλά πρωτίστως τους χρήστες αυτών των υπηρεσιών, δηλαδή όλους τους εργαζόμενους και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

6.     Η υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας. Ο κόσμος της εργασίας να στηρίξει και να συμμετέχει στο κίνημα για το σταμάτημα των κατασχέσεων και πλειστηριασμών, και κατά των διακοπών νερού και ρεύματος.

7.     Ο αγώνας ενάντια στην ανεργία και για την οργάνωση των ανέργων. Η αύξηση της ανεργίας σε συνθήκες οξύτατης κρίσης πλήττει μεγάλα τμήματα του λαού. Τους μισθωτούς πρωτίστως του ιδιωτικού τομέα, που μαζικά χάνουν τις δουλειές τους, τους μισθωτούς του δημοσίου τομέα, που απασχολούνται με συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, τους αυτοαπασχολούμενους ή και μικρούς επιχειρηματίες, των οποίων τα γραφεία ή οι επιχειρήσεις τους αναστέλλουν τη λειτουργία τους ή κλείνουν, τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, που δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Η μαζική ανεργία των τελευταίων ετών έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, οι μεγάλες μάζες των ανέργων αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, τα οποία δεν μπορούν να καλυφθούν από τις παραδοσιακές δομές του ούτως ή άλλως αδύναμου κράτους πρόνοιας. Ταυτόχρονα, η έναρξη ή η επανένταξη στην αγορά εργασίας είναι πολύ δυσκολότερη και γίνεται με χειρότερους όρους. Η ανάδειξη του ζητήματος της ανεργίας περνάει μέσα:

-       από την κοινωνική οργάνωση των ανέργων με επιτροπές ανέργων ανά περιοχή, με τη συμμετοχή τους στα υφιστάμενα συνδικάτα όπου αυτό είναι δυνατόν, ή και εγχειρήματα αυτοοργάνωσης και επαναλειτουργίας επιχειρήσεων από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

-       από τη μείωση του χρόνου εργασίας, τις μαζικές προσλήψεις σε τομείς που αφορούν την ανάπτυξη κοινωνικών αγαθών (στις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις, στις δημοτικές υπηρεσίες, στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη, στην πρόνοια, στον πολιτισμό), με τη δυνατότητα χορήγησης δανείων σε μικρούς επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους από ένα ενιαίο και δημόσιο τραπεζικό σύστημα.

Η δράση μας αυτή στους «εκτός των τειχών» εργαζόμενους είναι απολύτως αναγκαία, αφού το 90% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, οι 1,5 εκατ. Άνεργοι και χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, δεν εκπροσωπούνται από τα συνδικάτα.

8.     Ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, των υποδομών της χώρας μας και του φυσικού μας πλούτου. Οι ιδιωτικοποιήσεις, αποτέλεσμα των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από όλο το μνημονιακό μπλοκ, ακυρώνουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική για την χώρα, οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη ανεργία και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οι εργαζόμενοι έχουν ήδη σημαντική εμπειρία για τις συνθήκες που επιβάλλονται στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, και είναι αποφασισμένοι να εκφράσουν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους.

9.     Το τσάκισμα του φασισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μέσα στα συνδικάτα, στους χώρους δουλειάς, στην κοινωνία. Ο κόσμος της εργασίας να γκρεμίσει τους φράχτες και τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού αγωνιζόμενος για την παύση του πολέμου στη Συρία και τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, για τη δημιουργία ασφαλών δρόμων διέλευσης των προσφύγων και την άμεση χορήγηση ασύλου και νομιμοποιητικών εγγράφων, για τον τερματισμό της λειτουργίας «στρατοπέδων συγκέντρωσης» και τη δημιουργία πραγματικών δομών φιλοξενίας των προσφύγων.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΘΟΥΜΕ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν μπορεί να εκφράσει και να εκπροσωπήσει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οδήγησε στην αναξιοπιστία, την γραφειοκρατικοποίηση, την απομαζικοποίηση.

Δυνάμεις που θέλουν να λέγονται ταξικές και να μονοπωλούν τον ταξικό-αγωνιστικό προσανατολισμό μέσα στο κίνημα, όπως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, επέλεξαν τον μοναχικό τους δρόμο, σαμποτάροντας την ανάγκη οικοδόμησης ενός ευρύτερου εργατικού και κοινωνικού μετώπου για να μπει φρένο στην καταστροφή.

Σήμερα χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο από ποτέ ένα κίνημα αυτόνομο, σύγχρονο, ταξικό, μαχητικό, βαθιά πολιτικοποιημένο, δημοκρατικό, ενωμένο, μαζικό και ισχυρό. Για να γίνει αυτό απαιτείται η ανατροπή των σημερινών συσχετισμών, η αποδυνάμωση των εκφραστών του συνδικαλιστικού δικομματισμού και του εργοδοτικού, του συμβιβασμένου, του κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ισχυροποίηση του ριζοσπαστικού ταξικού ρεύματος, η δημιουργία ευρύτερων συσπειρώσεων, που θα δημιουργούν ένα νέο τοπίο στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ δεν έχει αυταπάτες. Η ανατροπή των σχεδιασμών κυβέρνησης και δανειστών, για να γίνει, πρέπει να συνδεθεί με τον αγώνα για την απαλλαγή της χώρας μας απ’ την επιτροπεία, τη σύγκρουση με τις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές και τη ρήξη με την ευρωζώνη και την Ε.Ε. Δεν φτάνει να αντιδράς αλλά πρέπει και ν’ αγωνίζεσαι για την ανατροπή των αιτιών, που οδηγούν σ’ αυτές τις πολιτικές. Η καλλιέργεια ηττοπαθών και συμβιβαστικών αντιλήψεων ότι όλα λίγο-πολύ είναι προδιαγεγραμμένα, δεν συμβάλλουν για την ανάπτυξη ενός μαζικού και δυναμικού κινήματος, που είναι αναγκαίο για να μπει ένα τέλος στα βάσανα του ελληνικού λαού και στο να αποκατασταθεί το διεθνές κύρος της χώρας μας.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ:

ü       Που δεν θα αναπαράγει εκείνο το παλιό συνδικαλιστικό κατεστημένο, το δήθεν ακομμάτιστο, δημιουργώντας μέσα στα σωματεία θύλακες μικροεξουσίας για την αναπαραγωγή του παραγοντισμού τους.

ü       Που δεν θα στηρίζει αντιενωτικές και αυτάρεσκες πρακτικές, που μπορεί να ικανοποιούν την ιδεολογική καθαρότητα κάποιων αλλά δεν βοηθούν στη διαμόρφωση μαζικού και δυναμικού κινήματος.

ü       Που δεν θα προσχωρεί σε μια νέα μορφή κυβερνητικού συνδικαλισμού.

ü       Που θα ανοίγει δρόμους ενοποίησης του εργατοϋπαλληλικού κινήματος και δεν θα ενισχύει εσωτερικές αντιπαραθέσεις.

ü       Που θα ανταποκρίνεται στις νέες απαιτήσεις που διαμορφώνει η κατάσταση.

ü       Που δεν θα παραμένει στα λόγια αντίθετο στα μνημόνια αλλά θα έχει καθαρό λόγο και θέσεις, χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές και με ανοικτό μέτωπο απέναντι σε όσες πολιτικές δυνάμεις υλοποιούν καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές.

ü       Που θα λειτουργεί με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο δίνοντας την ευκαιρία στον καθένα να αισθάνεται το σωματείο σαν το σπίτι του και χώρο στήριξης των συμφερόντων του.

ü       Που θα μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά για την υπεράσπιση των συμφερόντων και την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων των εργαζομένων του νησιού μας, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των επισφαλώς εργαζομένων, των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και με «μπλοκάκι», των συνταξιούχων, των ανέργων.

 Εμείς ως ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ εκφραζόμαστε από τις ιδέες που καταθέτουμε παραπάνω. Γι’ αυτά δεσμευόμαστε ν’ αγωνιστούμε, σ’ αυτή τη βάση θα επιδιώξουμε τη συσπείρωση και κοινή πορεία και με άλλες δυνάμεις ελπίζοντας ότι

Εσύ θα εκτιμήσεις τη διαφορά των ιδεών και των πρακτικών μας και θα τις ενισχύσεις με την ψήφο σου στις επερχόμενες αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας.

Ø      Τέρμα στην ανέχεια και στη συνεχή φτωχοποίηση.

Ø      Τέλος στη συναίνεση του παλιού και νεο-μνημονιακού κομματικού μπλοκ.

Ø      Ενωτικοί αγώνες για αξιοπρεπή σύνταξη, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη.

Ø      Δημιουργία νέων θέσεων αξιοπρεπούς εργασίας για τις νεότερες γενιές.

Ø      Τέλος στα μνημόνια, για ένα λαό υπερήφανο και αφεντικό στην πατρίδα του.

 

Στις εκλογές του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας

Ψηφίζουμε

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ